کشف یک گور نادر وایکینگی
تاریخ انتشار: ۵ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۹۹۱۱۶
باستان‌شناسان یک گور عصر وایکینگ بسیار نادر را در پایتخت نروژ کشف کردند.
به گزارش ایسنا به نقل از انشنت اوریجینز، باستان‌شناسان از کشف یک گور عصر وایکینگ در غرب اسلو خبر دادند.
«عصر وایکینگ» (۷۹۳ تا ۱۰۶۶ میلادی) پس از «عصر مهاجرت» و «عصر آهن اسکاندیناوی» شکل گرفت. در این دوران بود که نروژی‌هایی که با نام وایکینگ‌ها شناخته می‌شوند، یورش و تجارت در بخش‌های اعظم اروپا و آمریکای شمالی را آغاز کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
غرب اسلو سکونتگاه بزرگی در عصر وایکینگ‌ها بوده است، با این حال آثار تاریخی بسیار اندکی از این دوه تاریخی در این محوطه کشف شده است و در نتیجه، کشف یک گور در این مکان بسیار نادر است.
به گفته یک باستان‌شناسان در دفتر میراث فرهنگی اسلو، پیش از کشف این گور دست‌نخورده، فقط بقایای تکه‌تکه‌شده آثار تاریخی مخصوص خاکسپاری و استخوان‌های سوخته و شکسته از ۵۸ گور وایکینگی در این شهر کشف شده بود. بیشتر این گور‌ها به طور اتفاقی توسط کارگران و در حوالی ۱۸۰۰ میلادی کشف شده‌اند.
در دهه ۳۰ میلادی، یک شمشیر وایکینگی در عمق یک متری تالار شهر اسلو کشف شد. پیش‌تر در سال جاری میلادی نیز یک سنجاق‌سینه تاریخی در جریان ساخت و ساز در اسلو کشف شد. باستان‌شناسان کشف شمشیر و سنجاق‌سینه را اکتشافی نادر توصیف کرده‌اند،، اما ارزش گنجینه تاریخی که اخیرا در گور وایکینگی واقع در این شهر کشف شده بسیار فراتر است.
این گور تاریخی در جریان کاوش باستان‌شناسی پیش از ساخت‌وساز خانه‌ای جدید کشف شد. باستان‌شناسان در داخل این گور تکه‌هایی از یک ظرف سنگی، یک سنجاق‌سینه مجلل سلتی، یک داس، دو چاقو، لوازم اسب‌سواری، و بخشی از یک سپر را کشف کردند.
در طراحی سنجاق‌سینه از اشکال مدور استفاده شده بود و محققان با توجه به همین نکته موفق شدند زمان ساخت آن را تشخیص دهند. این سنجاق‌سینه در حوالی ۸۵۰ میلادی ساخته شده است. محققان همچنین با توجه به طراحی سنجاق‌سینه دریافتند که یک مرد در این گور دفن شده است.
نکته قابل توجه درباره گورهای‌کشف‌شده متعلق به عصر وایکینگ، بیشتر بودن تعداد گور‌های مردان نسبت به زنان است. در داخل گور‌های زنان وایکینگ، اغلب جواهرات وجود دارد، این درحالی است که مردان وایکینگ اغلب با تبر و سلاح دفن می‌شدند.
از بین ۵۸ گوری که تاکنون در اسلو کشف شده است، ۵۴ مورد به مردان و ۴ مورد به زنان تعلق دارد. با اینکه ممکن است دلایل زیادی برای نابرابر بودن تعداد گور‌های کشف‌شده وجود داشته باشد،، اما باستان‌شناسان معتقدند این مسأله به این معنا نیست که در عصر وایکینگ مردان بیشتری به نسبت زنان دفن شده‌اند. علت اصلی این مسئله راحت‌تر بودن کشف سلاح‌هایی همچون تبر و شمشیر به نسبت اشیاء ظریفی همچون زیورآلات است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: وایکینگ باستان شناسان عصر وایکینگ سنجاق سینه کشف شده یک گور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۹۹۱۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زن ها در ۷۵ هزار سال پیش این شکلی بودند! | عکس | این زن در کوه های زاگرس زندگی کرده است
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از یورونیوز، بنابر اعلام دانشمندان، دست چپ این زن زیر سرش حلقه شده و سنگی زیر سرش گذاشته شده بود که احتمالا به عنوان بالشتک در آن جا قرار داشته است.
دانشمندانی که بقایای او را مطالعه می‌کردند با قرار دادن استخوان‌های جمجمه موفق به بازسازی چهره این زن شدند.
بقایای استخوانی این زن نئاندرتال چهل و چند ساله که اصطلاحا «شانیدر زی» (Shanider Z) نام گرفته است، در سال ۲۰۱۸ در غاری در کوه‌های زاگرس عراق کشف شده بود.
اولین حفاری‌ها در سال ۱۹۶۰ در این نقطه انجام گرفته بود و باستان‌شناسان در آن زمان بقایای تعدادی نئاندرتال را به دست آورده بودند. با این حال اما حدود پنج دهه طول کشید تا تیمی از دانشگاه‌های کمبریج و لیورپول، پس از رفع موانع عمدتا سیاسی، بتوانند به محل کوه‌های زاگرس در شمال عراق بازگردند و بقایای شانیدر زی را در همان محل کشف کنند.
جمجمه «شانیدار زی»، که تصور می‌شود بهترین کشف از نئاندرتال‌ها در این قرن است، تا حدی له شده که محققان احتمال می‌دهند این اتفاق در اثر ریزش سنگ نسبتاً بلافاصله پس از مرگ او رخ داده باشد.
قد این نئاندرتال باستانی حدود ۱.۵ متر تخمین زده شده و تجزیه و تحلیل استخوان‌های او نشان می‌داد که در میانه دهه چهارم زندگی درگذشته است. پروفسور گریم بارکر، از مؤسسه تحقیقات باستان‌شناسی مک‌دونالد کمبریج که کاوش در غار شانیدر را رهبری کرده است، گفت: «هیچوقت انتظار نداشتم که نئاندرتال‌های بیشتری را در این غار کشف کنیم».
وی اضافه کرد: «ما در اصل می‌خواستیم به منظور یافتن پاسخ برای چرایی مرگ نئاندرتال‌ها، تاریخ تدفین‌های قدیمی را بررسی کنیم».
کد خبر 849006 برچسب‌ها تاریخ - باستان شناسی خبر مهم انسان
هفت مصدوم و کشته بر اثر برخورد سواری تارا و پراید در بویین میاندشت